Dear P-Noy,
Taos-puso po akong umaasa sa inyo at sa mga tinilaga n’yo pong mga kasama sa baba po ng inyong administrasyon, ipagpatuloy po ninyo ang nasimulan ng inyong magulang.
Alam ko po na buong puso at walang pag-iimbot sa sarili at tapat po kayo, sa inyo pong mga tungkulin. Kung kami po ang tinuturing nyo pong boss, kayo po naman ang aming ilaw sa daan na madilim, at kayo po ang aming gabay sa matuwid na landas.
Buong puso po akong nagpapasalamat sa inyo sa kadahilanan na binigyan po ninyo kami ng pag-asa lalong-lalo na po kaming mga kabataan na uhaw sa tahimik at payapang pamumuhay. Umaasa po kaing mga Kristyano lalo na po ang mga kapatid po nating mga Muslim na matiil na ang gulo dito sa Mindanao.
Nararapat po kayong maging magandang ehemplo sa aming mga kabataang Pilipino.
Idolo ko po kayo sa lahat ng inyo pong larangan. Lalong-lalo na po sa pagsasalita ng matuwid at totoo, gamit ang ating sariling wika. Kaya po nauunawaan at naiintindihan po kayo ng mga pangkaraniwang Pilipino saan mang sulok ng Pilipinas sa plano nyo po sa ating bansa upang maging maunlad po ang ekonomiya ng Pilipinas.
Nakikita ko na talaga na may magandang kinabukasan ang ating bansa sa pangunguna po ninyo. Sana po magkita at magkausap po tayo ng personal.
Ang hiling ko lang po sa inyo na sana ay bigyan nyo po ng malaking atensyon ang terorismo sa Mindanao at sana ay maging maunlad at tahimik na ang Mindanao sa kasalukuyang pamamahala po ninyo. At sana po ay malinawagan na ang mga masasamang elemento sa ating kapaligiran na mas maganda ang payak, simple at matiwasay na pamumuhay.
Sana po dinggin po ninyo ang hinaing ko, at ng mga kapwa ko pong kabataang Pilipino.
Tayo po ang simula ng matiwasay at tahimik na pagbabago
Gumagalang,
Kenneth Varquez
Universidad de Zamboanga
No comments:
Post a Comment